Er hægt að vera svona vitlaus ?

Blessaður maðurinn hefur trúlega ekki horft oft til lands á siglingu sinni, annars hefði hann hugsanlega séð að hann fór ítrekað framhjá sömu stöðum. En hvað veit ég svosem um kennileiti á umræddri eyju

Hringavitleysa sjóarans með ökukortið

Heyr, heyr,

Sjálfsagt er að sömu lög og reglur gildi um alla þegna þessa lands. Okkur kemur kynhneigð fólks ekkert við nema við ætlum í rúmið með því. Samkynhneigðir hafa sömu skyldur og við hin, hvað hefur hingað til réttlætt að réttindi þeirra séu önnur en okkar ?

Ein hjúskaparlög í vor

Ern

Það er gaman að lesa góðar fréttir. Það sem mér þykir gott við þessa frétt er að Ólafur Halldórsson skuli, standandi á níræðu, halda fyrirlestur. Góð heilsa er ekki sjálfgefin, en af þessari frétt fæ ég ekki betur lesið en að hér fari eldhress karl - á sálina og vonandi líka á kroppinn

 

Ólafur heiðraður á færeyskri menningarhátíð

Konur, hundskist þið í leppana undir eins.....

.....svo að eldgosið í Eyjafjallajökli hjaðni og ég komist til London.

Kennir fáklæddum konum um jarðskjálfta

Jahá,,

Ég hafði kennara sem kveikti óvart í prófi frá mér. Okkur þótti það reyndar báðum nokkuð fyndið.

Rottur átu prófin

Brókalallar

Ég þekki nokkra unga menn sem ekki nenna að hysja upp um sig buxurnar og þeir ganga allir eins og þeir séu búnir að skíta á sig og orðnir vel brunnir undan.  Þeir hljóta að fá í bakið fyrr en seinna, því að það sem heldur brókunum uppi er hið fáránlega göngulag sem þeir hafa orðið að tileinka sér.

Upp með brækurnar

Maður að sunnan

Maðurinn minn er að sunnan. Það er svosem engin frétt, en mér datt í hug að deila með ykkur eftirfarandi, þar sem sá góði aðkomumaður og rúmið mitt koma við sögu.

Við keyptum fokhelt hús og breyttum því í heimili á meðan verið var að reisa hin húsin við götuna.  Við áttum á meðan í fínni samvinnu við byggingafyrirtækið og á fyrstu jólunum í nýja húsinu færði verktakinn bónda mínum tvær flöskur að gjöf.  Í annarri var vín en í hinni unaðsolía.  Fyrirmæli fylgdu flöskunum, en þau voru á þann veg að hann átti að fylla mig með innihaldi annarrar flöskunnar og bera innihald hinnar á mig.  Lofað var frábærum árangri.  Ég lét mig dreyma um áhrifin - og líka um afleiðingarnar fyrir smáfólkið á heimilinu:

Í Birkihlíð þrjú eru börnin í þörf

fyrir blíðu og ástúð í húminu

því pabbi og mamma eru drukkin og djörf

og dandalast bara í rúminu 

Aðkomumaður uppi í rúmi

Ég ætti kannski að fara að taka til á háaloftinu....

Ég hef, eins og Hilmar bloggvinur minn, ekki verið mikið á ferli undanfarið.  En nú er hann vaknaður og ég rumskaði í leiðinni.  Þegar Hilmar vaknaði, sagði hann okkur sögu.  Ég get ekki annað en hermt það eftir honum og hér kemur mín saga:

Maður nokkur kom inn á veitingastað og með honum stór strútur.  Hann pantaði samloku og sódavatn.  Gengilbeinan varð að vonum undrandi að sjá strútinn, en lét sem ekkert væri og spurði hann hvað hann ætlaði að fá.  „Það sama", sagði strúturinn.  Gengilbeinan kom með matinn og bar fyrir þá félagana.  „Þetta kostar 1.763 krónur, borgið þið saman eða sinn í hvoru lagi?" spurði gengilbeinan.  Maðurinn sagði ekkert, en tíndi upp úr vasa sínum, án þess að telja, nákvæmlega upphæðin sem gefin var upp.  Daginn eftir komu maðurinn og strúturinn aftur.  „Samloku og sódavatn fyrir mig" sagði maðurinn.  „Sama fyrir mig" sagði strúturinn.  Aftur tók maðurinn nákvæmlega rétta upphæð úr vasa sínum.  Þegar sagan hafði endurtekið sig alla vikuna, var gengilbeinan hætt að vera hissa, en forvitnin var að gera út af við hana.  Á áttunda degi beið hún eftirvæntingarfull eftir þeim félögum og þegar þeir komu inn á veitingastaðinn tók hún á móti þeim og spurði hvort hún ætti að bera þeim samlokur og sódavatn í dag??  „Nei, ég er að hugsa um að breyta aðeins til og fá mér T-bone steik, franskar og bjórglas" sagði maðurinn.  „Ég ætla að fá eins og hann" sagði strúturinn.  „Það verða 3.810 krónur", sagði gengilbeinan. Og enn einu sinni tíndi maðurinn upp úr vasa sínum nákvæmlega fyrir veitingunum án þess að telja, þó upphæðin hefði auðvitað breyst.  Nú bara gat gengilbeinan ekki hamið forvitni sína lengur og spurði manninn hvernig stæði á því að hann þyrfti aldrei að telja upp úr vasa sínum, heldur legði hann alltaf fram nákvæmlega rétta upphæð.  „Sko", sagði maðurinn, „ég var að taka til á háaloftinu hjá mér þegar ég rakst á eldgamlan lampa.  Þegar ég ætlaði að strjúka af honum rykið leið upp úr honum andi sem bauð mér tvær óskir.  Ég óskaði mér auðvitað þess að eiga alltaf næga peninga í vasa mínum þegar ég þyrfti að borga eitthvað".  En þú hógvær og vitur", sagði gengilbeinan.  „Flestir hefðu nú óskað eftir himinhárri fúlgu fjár, spilar rassinn úr buxunum og verið svo staurblankir fyrir rest, en þú munt alltaf eiga nákvæmlega þá peninga sem þúr þarft á að halda"  Maðurinn sagði henni ánægður, að hann færi í búðina eftir einum lítra af mjólk eða á bílasölu að kaupa sér Rolls Royce og ætti alltaf akkúrat fyrir því sem hann bæði um.  „En segðu mér" spurði þá gengilbeinan, „hvernig stendur á því að þú ert alltaf með þennan strút í eftirdragi??".  Maðurinn varð vandræðalegur og roðnaði svolítið, en ákvað þó eftir nokkurt hik að segja gengilbeinunni frá.  „Jú, sjáðu til, ég átti hina óskina eftir og bað andann að færa mér leggjalangan lífsförunaut með stór, brún augu og dillibossa, sem væri mér alltaf sammála og væri ekki gáfaðri en ég......

Hvar er hættan mest ?

Ætli þessum hermönnum sé frekar óhætt í Írak ?

Ferð hermanna frestað vegna goss

Eins og tuska

Lífið er eins og ljótur poki  /  sem lafir á snúru í norðanroki  /  fyllist af vindi svo fýkur tuskan  /  og fer einhvern djöfulinn út í buskann.

Líkt við blauta tusku