Peninga, hvað ?

Á þessum síðustu og verstu tímum er rétt að rifja upp eitthvað skemmtilegt til að lyfta andanum á örlítið hærra svið.

Bóndi minn hafði fyrir sið þegar dætur okkar voru yngri, að lauma að þeim ýmsum fróðleik í gegnum orðaleiki.  Á þennan hátt kenndi hann þeim eitt og annað sem þær hefðu e.t.v. ekki nennt að læra eftir öðrum leiðum.  Eftirfarandi dæmi á vel við í þeirri kreppu sem nú stefnir hratt í og enginn sér fyrir endann á.  Við upplifum harða tíma og blankheit sem meirihluti ungs fólks hefur aldrei kynnst og kann ekki að bregðast við. 

En aftur að heimakennslunni 

Eitt af því sem þau feðgin gerðu sér til gamans, var að horfa á veðurfregnir í sjónvarpinu og læra hin margvíslegu hugtök veðurfræðinnar.  Þegar yngri dóttirin var u.þ.b. 4 ára, sat hún ásamt föður sínum framan við sjónvarpið og horfði á veðurfregnir.  Var tækifærið að sjálfsögðu notað til að yfirheyra þá stuttu.  Hún hafði eitt og annað á hreinu í þessu sambandi, en þegar hún var spurð hvað dalalæða væri, kom svarið eldsnöggt og án umhugsunar:  PENINGAKÖTTUR.

Mætti ég biðja um svosem eins og eina stóra dalalæðu af þeirri gerðinni.